-
1 podbijać
impf ⇒ podbić* * *-am, -asz, podbić; perf; vt1) ( kraj) to conquer; (piłkę: posyłać w górę) to flick up; ( żonglować) to juggle (with); ( cenę) to push up2) (pot) ( legitymację) to stamp* * *ipf.1. (= brać w posiadanie) conquer, subjugate; podbić kraj conquer a country; podbić czyjeś serce przen. win l. captivate sb's heart; podbić kogoś wdziękiem/dobrocią win sb over with one's charm/kindness.2. (= uderzać coś od spodu) knock up; podbić piłkę toss the ball; podbić komuś rękę knock up sb's hand; podbić komuś oko give sb a black eye l. shiner; podbijać cenę push l. run up the price; podbijać komuś bębenka play up to sb.3. (= wyściełać czymś od spodu) line; podbić płaszcz sztucznym futrem line a coat with artificial fur.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podbijać
-
2 pokonywać
impf ⇒ pokonać* * *-uję, -ujesz, -ać; perf; vt* * *ipf.1. (= zwyciężać) ( wroga) defeat; ( rywali) beat; pokonać kogoś jego własną bronią beat sb at their own game.3. (= opanowywać) overcome, surmount; (np. inflację, chorobę) conquer; (np. strach, pragnienie, pokusę) fight down; pokonać przeszkodę overcome an obstacle; pokonać odległość cover a distance; pokonać zakręt turn a corner.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pokonywać
-
3 ujarzmi|ć
pf — ujarzmi|ać impf vt 1. (podbić) to subjugate [naród, kraj]; to enslave [wojownika, szczep]; to tame [demonstrantów, tłum] 2. (opanować) to master [żądzę, namiętność, pragnienia]; to tame [inflację, siły przyrody, temperament] 3. (poskromić) to tame [zwierzę, ptaka]; to break in [konia, mustanga]The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ujarzmi|ć
-
4 zawoj|ować
pf vt książk. 1. (podbić) to conquer [kraj, terytorium] 2. przen. (zdobyć popularność) to conquer- kino amerykańskie zawojowało świat American films have conquered the world3. przen. (zdobyć sympatię) to win [sb’s] heartThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zawoj|ować
См. также в других словарях:
podbić — dk Xa, podbićbiję, podbićbijesz, podbićbij, podbićbił, podbićbity podbijać ndk I, podbićam, podbićasz, podbićają, podbićaj, podbićał, podbićany 1. «zwyciężywszy w walce, wziąć pod swoją władzę; zdobyć» Podbić kraj, naród, państwo. przen.… … Słownik języka polskiego
podbijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podbijaćam, podbijaća, podbijaćają, podbijaćany {{/stl 8}}– podbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, podbijaćbiję, podbijaćbije, podbijaćbity {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny
świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po … Słownik języka polskiego
ujarzmić — dk VIa, ujarzmićmię, ujarzmićmisz, ujarzmićmij, ujarzmićmił, ujarzmićmiony ujarzmiać ndk I, ujarzmićam, ujarzmićasz, ujarzmićają, ujarzmićaj, ujarzmićał, ujarzmićany «narzucić jarzmo, niewolę, podbić» Ujarzmić kraj. Narody ujarzmione. przen.… … Słownik języka polskiego
zwojować — dk IV, zwojowaćjuję, zwojowaćjujesz, zwojowaćjuj, zwojowaćował, zwojowaćowany daw. «walcząc, wojując zdobyć, opanować, podbić jakiś kraj, zwyciężyć kogoś» dziś tylko w przen. pot. «borykając się z przeciwnościami dokonać, dokazać czegoś, wskórać … Słownik języka polskiego